zondag 21 april 2013

Van troebel naar hopelijk glashelder zicht - hoe het begon

Ik draag al een bril van toen ik nog maar zes jaar was. Ik had constant last van hoofdpijn en mijn ouders konden de oorzaak maar niet achterhalen tot ik op een dag bij de dokter een nogal opzichtige bril op m'n neus gezet kreeg.

Naarmate ik ouder werd, werden de glazen dikker en dikker tot een vriend me contactlenzen leerde kennen toen ik ongeveer zestien was. Meer dan vijftien jaar waren mijn dierbare lenzen en ik onafscheidelijk. Het ging zelfs zo ver dat mijn dokter er op een dag mee dreigde om ze van me af te nemen als ik mijn ogen niet wat meer rust zou gunnen.

De laatste twaalf jaar draag heb ik bijna altijd terug een bril gedragen. Mijn lenzen hield ik voor peciale gelegenheden of voor activiteiten waarbij lenzen nu eenmaal handiger zijn dan een bril. Probeer bijvoorbeeld maar eens een skibril over je gewone bril te zetten.

Al meer dan vier jaar speel ik met het idee om mijn ogen te laten opereren. Ik ben zo iemand die er lang over doet om een beslissing te nemen, zeker als het over iets ingrijpends gaat als je gezondheid en je zicht.

Dit jaar heb ik eindelijk beslist om de sprong in het diepe te wagen en heb ik mijn dokter om meer informatie gevraagd. Ik heb een afspraak gemaakt en samen met mijn vrouw ben ik eens gaan horen wat ze te vertellen hadden in het UZA in Antwerpen. We zijn naar huis gegaan met een hele hoop informatie. Ik was meteen ook gerustgesteld over mogelijke risico's.

Woensdag 12 juni heb ik een afspraak bij de chirurg. Ik zal hier een soort dagboek bjhouden van het verloop en mijn ervaringen.

Graag tot later.
Erik